Psychoterapia dzieci i młodzieży
Psychoterapia dzieci rozpoczyna się spotkaniem z rodzicami, które ma na celu zebranie informacji na temat trudności dziecka, jego aktualnej sytuacji życiowej, a także wcześniejszego rozwoju. Następnie odbywają się 2 lub 3 spotkania z samym dzieckiem, które służą poznaniu dziecka, nawiązaniu z nim kontaktu, umożliwiając w połączeniu z informacjami uzyskanymi od rodziców sformułować diagnozę problemu. Ponownie ma miejsce spotkanie z rodzicami, na którym zostają zapoznani z wnioskami dot diagnozy trudności oraz otrzymują propozycją dalszego postępowania. W przypadku wspólnej decyzji o potrzebie terapii dziecka ustalona zostaje częstotliwość spotkań terapeutycznych dziecka oraz spotkań z rodzicami. Współpraca z rodzicami jest bardzo ważna dla obopólnego lepszego rozumienia dziecka.
W przypadku nastolatka, decyzja z kim odbędzie się pierwsze spotkanie z terapeutą może zostać pozostawiona jemu w porozumieniu z rodzicami.
Terapeuta w trakcie psychoterapii pomaga dzieciom i nastolatkom zrozumieć ich uczucia oraz mechanizmy zachowań, co prowadzi do poprawy ich funkcjonowania. Dzieci często lepiej wyrażają w zabawie i przez rysunek to co czują, co się z nimi dzieje. Terapeuta zatem nie tylko słucha, rozmawia, ale również obserwuje bawiące się dzieci, a także sam bawi się z nimi. W psychoterapii dzieci i młodzieży, tak samo jak w przypadku terapii dorosłych obowiązuje zasada poufności.
Trwałe efekty terapeutyczne nie mogą być następstwem kilku spotkań, wymagają dłuższego procesu.
Ponieważ dzieci budują z terapeutą długotrwałą, opartą na zaufaniu relację ważne jest, aby psychoterapia nie była nagle przerywana, co czasem może być powtórzeniem podobnych doświadczeń w życiu dziecka, potrzeba co najmniej kilku spotkań na jej zakończenie.